Terk edip gidene diyorlar kibar.
Zamane insanı değişmiş huylar.
Hakikat diyene nerde itibar.
Zamane insanı ürperir tüyler.

Düşmanlar pusuda sanki birdiler.
Gerici dediler kalpler kırdılar.
Hâlbuki geçmişten hepsi sırdılar.
Zamane insanı neleri söyler.

Kardeşin kardeşe kalpleri buruk.
Mevla’yı bilmeyen gönüller çürük.
Aynaya baktıkça tutar hıçkırık.
Zamane insanı garipler neyler.

Zanneder kalpleri kırılmaz çelik.
Dünyevi çıkarlar tahtında melik.
Hesaba çekmeli nefsi gündelik.
Zamane insanı ağalar beyler.

Merhamet isteyen fırsat yakalar.
Gerçeğe bürünmüş dilde şakalar.
Kötüye ders vermez yine vakalar.
Zamane insanı düzensiz paylar.

Günaha bulaşmış uyar miskini.
Ameller niyetle koru riskini.
Geçmişle kültürün bozuk ekseni.
Zamane insanı boşalmış köyler.

SELÇUK SALMAN 13.30
25.03.2011 CUMA