Ne olur! Bakma Öyle.

Ürkek bakışın da, omuzlarında saklıdır ümmet.
Onur, izzet ve namusdur dilimden dökülen.
Zeytin dalları, barış çığlıkları, hokkabaz oyunları
Şerbet tadında, katrandır bana içirilen.

Ne olur bakma bana öylesine masum
Öylesine vefakar;
Kurumuş zeytin dalı gibi düşüyorsun ellerime,
Ellerim ki koca gövdemde alem

Zulümden bir acı çöküyor yüreğime,
Hergün ölen bebelere sebeb bu acı, bu kahır,

Çoraklaşmış topraklara inat
Bak mevsim direniş mevsimi
Bahar mevsimi, sevda mevsimi

Tarih bir kayıt düşecek.
Kızıldeniz geçit vermiyecek.
Yarmayacak artık musa’nın asası.
Yed’i beyza kirli ellere değmiyecek.
Lanetli kavim cüzzamıyla ekine çevrilecek.


Kalk! ne olursun kalk !
Uzat ellerini değsin ellerime.
Acıyan yerlerine melhem olayım.
Tuttuğun dal, umud olayım.

Güneşi ardımıza, ayı koynumuza,
Yıldızları avuçlarımıza alıp
Toprağımıza akan kanımızla
Yarınlara umut olayım.
Abdulkadir Seven