GÜLE HASBİHAL
Oyy gülüm vay gülüm nedir bu halin
Belin bükülmüş koynundamı elin.

Rengin solmuş kurumuş her yaprağın
Sel götürmüş dibinde yok toprağın.

Hüznünle yalnız kalmışsın bahçemde
Bir tek kelime var gönül lehçende.

Gün görmeden hazan olmuş baharın
Tarumar edilmiş aşk-ı diyarın.

Bir şeyda bülbül öterken dalında
Başka kimseler varmıydı yanında.

Terk etmişler hep seni birer birer
O bülbül var dalında bir ehli keder.

Ayaz vurmuş karlar yağmış üstüne
Solup gitme cefa etme gönül dostuna.

Bükülmüş boynun kırılmış dalların
Engeller var kapatılmış yolların.

Anlamaz kimseler ızdırabını
Tatmayan bilmezki aşk şarabını.

Bu aşkınla çekerken sen çileni
Feryadın yakıyor gönül hanemi.

Ben her zaman yanında olacağım
Bülbül olup dalına konacağım.

Kanayan yarana merhem olurum
Kederli dünyamda bir dost bulurum.

Bahar gelince yeniden açarsın
Etrafına güzellikler saçarsın.

Dalında olurum ölene kadar
Ömrümüz yettiğince bir umut var.

Akmasın göz yaşın yerinde kalsın
Vecd ile gönlün hülyalara dalsın.

Bir gülün dalına bir bülbül yeter
Bülbülsüz gül olmak ölümden beter

Aygülüm can gülüm cananım gülüm
Duy artık feryadını bu bülbülün.
Cengiz.(SERDARI GÖNÜL 30.12.2010