2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1463
Okunma
Evler komşu burada, insanlar yabancı!
Komşu olmak ne mümkün, garibi tutar sancı.
Yerlide bir tafra var; yeni geleni dışlar,
Kahreder yabancıyı yukarıdan bakışlar.
Kiminde atkı şalvar, kimi mini etekli;
Kimisi tavuk besler, kimi buldok köpekli.
Bütün tipler burada ne istersen bulunur;
Ne bir hacet verilir, ne bir hacet alınır.
Yanaşsan birisine,içini dökmek için;
Hemen de kuşkulanır buraya geldin niçin?
Evler eski diyerek eski komşu aranır!
Kimin nesi bu diye köşe bucak taranır.
Bir avuç kapı önü süpürmesi dert olur;
Küçücük bir yardımda,kendince cömert olur!
Devam eder el olmak seneler geçer böyle;
Adını bilmez gibi anarlar seni köyle!
Süleyman Üstün
5.0
100% (2)
Cevap Yaz