Alışabilseydim sensizliğe
Gerçekten sevmeseydim
Ve senin gibi
Kıyabilseydim sana
Bu kadar yanmazdı içim
Şimdi hiçbir yağmur söndüremiyor bu yangını
Ah anlasaydın beni, ah bilseydin
Seni ne kadar çok sevdiğimi
Şimdi yanan, yüreğim değil aşk ateşi olurdu
Kimi koyayım yerine kiminle avutayım kendimi
Kimi sen sayayım da sarılayım boynuna
Kimin dudaklarını öpeyim
Kimin elerinin sıcaklığını hissedeyim
Bu kadar acımasız olmamalıydın yar
Çünkü kocaman bir yüreğin vardı senin
Ben o yürekte olduğum için şanslıydım
Her giden bahanesini yaratır
Gitmenin en ucuz yoludur bu
Her giden acımasızdır
Ama sana konduramadım ki
Bu yüzdendir haykırışım.
Acım bu yüzden
Her acı geçer biliyorum
Niye bu kadar uzun sürdü
Niye yarı ölü gibiyim hala
Madem gidecektin
Söylemeliydin bana
Sensizliğe nasıl dayanılacağını
Yüreğinin yarısını alıp gitmek mümkün değil ki
Ben yapamıyorum sen yap
Hadi çıkar yüreğimi yerinden al götür nereye istersen.
Yok, yok kendi kendine de sönmeyecek bu yangın
Ben yaşadıkça yanmaya devam edecek içten, içten
En azından bir tesellim var
Bundan böyle hiç kimse için yanmayacak bu yürek
Bir daha yaralanmayacak
Ve hiç kimse bir daha acıtamayacak içimi