(Eşi bir kız çocuğu dünyaya getirirken vefat eden bir erkeğin feryadıdır bu şiir.Uzunluğundan dolayı özür diliyorum.)


Ben sevdayı seninle tanıdım
Senle gördüm en güzel rüyaları,
Senle el ele tutuştum,
Seni kokladım, okşadım
Senle yaşadım hülyaları.

Bana sen öğrettin
Seni kırmamayı, seni üzmemeyi,
Seni düşünmeyi her an,
Seni görmeyi her düşte,
Sen öğrettin ben bilmezken seni sevmeyi.

Mutlu olmayı öğrettin yalnızlığı yaşarken
Karşılık beklemeden sevmeyi, sevilmeyi,
Nerde olursan ol senle olmayı,
Sen öğrettin seninle ağlayıp,
Seninle gülmeyi.

Niye bu kadar çok sevdin beni,
Niye hâlâ öğretiyorsun, niye,
Ben seni istiyorum,
Sen hep sensizliği gönderiyorsun,
Seveyim diye.

Senle dolu günleri bitirdin,
Sensiz bir dünyayı öğretiyorsun,
İstemiyorum sensizliğin ardından çılgınca ağlamayı,
Ve
Orda sensiz yaşamayı.
Her istediğimi yaptın
Öğretme artık istemiyorum
Sana muhtacım anla
Burada boynu bükük
Sensizliğe ağlıyorum
Bensizliğe alış diyorsun
Sana nasıl değişirim sensizliği
Ben sana aşığım,
Sen her şeyimdin
Nasıl sev dersin kimsesizliği

Sensizliğin zorluğunu
Bilseydim
Seni bensiz bırakır
Ben oraya
Sensiz giderdim

Oysa sen önce davrandın
Keşke sevmeyi de
Sevilmeyi de öğretmeseydin
Ve beni sensiz bırakıp
Gitmeseydin

Bekle aşkım
Seni, düşünemediğim güne kadar seveceğim
Ve o gün
En güzel düğününü yapıp hayatımın
Yanına, yanına geleceğim.

Niye bu kadar sevdirdin kendini
Niye bu kadar sevdin beni gülüm
Sen nasıl öldüysen O’nun için
Ben de senin için,
Biliyordun istediğin an ölürdüm

Sen giderken O geldi
İnan sen kadar çok seviyorum
Geceler boyu hıçkırıklar arasında
Sen mi gitmeseydin O mu gelmeseydi
Bile diyemiyorum

Giderken bir parça bıraktın
Nasıl seviyorum bilemezsin
Sen kadar tatlı, sen kadar güzel
Adını verdim, ama biliyorum
Görmek için bile olsa gelemezsin

Yanına getireceğim hiç getiremedim
Açtığında çiçeklerin rengine bakacağım
Bu defa farklıysa
Gördüğünü anlayacağım
Buruk bir mutluluktan, belki çaresizlikten ağlayacağım

Yokluğunda ağlamayı öğrenmiştim
Senden başka birini sevmeyi
Bir başkasını mutlu etmeyi öğretiyorsun
Ve O’nu hem sen diye
Hem O diye sarmayı, öpmeyi

Niye diye sormuyorum
Nedendir demeyeceğim
Tek bildiğim bir şey var
Seni hep sevdim canım
Hep seveceğim, hep seveceğim
Hep…
Turgut Uzdu

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.