1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1757
Okunma
Yıldızlar sağanak olup,
yağdı denizlere,
Ay yapayalnız,karanlık gök öksüz,
karanlık,çöktü bedenlere.
Şeytan oldu,cin oldu,
garartılar,
Sığındı gencecik bedenlere,
sessizliklerse, çöktü yerli yersiz.
Yürüdü genç bir yürek sorma,
Korktu,bağırdı o korkarak,
Korkuyorum,korkuyorum baba,
Babası tuttu elinden dedi ! “korkma”.
Uzadıkça uzadı karanlık gölgeler,
korktu,o gece gencecik yürekler,
Karanlık da, o bedenler de,
hep o şafağı,aydınlığı bekler.
Şafak sökerken,
deniz sevindi,çalkalandı sevincinden,
Cirit attı üstünde, dökülen yıldızlar,
gün ağarıp, üstüne çökerken.
Belki de, en çok,
O, genç yüreklerdi sevinen,
Kim bilir, korkan ! oydu,
belki de, “gölgelerden daha ! çok.”
Cevap Yaz