gidiyorlar tek sıra, sessiz vakar içinde
biliyorlar dönüş yok, hepsi ana kuzusu.
yürekler kıpır kıpır, dudaklar hep duada
kiminin eşi bekler, kiminin yavuklusu.

titreyen bu yürekler demir olur tunç olur
toprağa göz dikene, öfke olur hınç olur
bayrağa yan bakanın ölümü korkunç olur
..........................................................

toprak kanla yoğrulup yurt- vatan oluyorsa
Çanakkale elbette ilelebet vatandır.
kahramanlık bir sözle yerini buluyorsa
göğsünü siper edip kurşunlara tutandır.

ey kahraman mehmetcik, ey kınalı kuzular
sanmayın sizin için çıkılan son seferdir.
her türk genci inanın siz olmayı arzular
Çanakkale bilin ki sözün bittiği yerdir.

ezanlar şahittir ki sonsuza dek sürecek
her nesil sizi anıp sizleri ya’dedecek
Peygamber efendimiz sizi buyur edecek
sancağının altına, gel şehidim diyecek.

Yahya Çavuş siperde yanında banileri
kahramanca vuruşur bir adım geri gitmez
ey fransız- ingiliz, ey garbın canileri
yüzüstü geri dönün, Yahya Çavuşlar bitmez.

Üsteğmen Hasan- Mevsuf yan yana dayanıyor
Kerbela sanki her yer, kavruluyor yanıyor
bir şarapnel parçası Hasan yaralanıyor
tekbirler getirerek Allah a yöneliyor.

Hasanlar, Hüseyinler kerbelaya denk düşer
Saldırganlar O günün yezidi üçer beşer
siperde mehmetçikler peşpeşe şehit düşer
Şehit annelerinin yüreğine kor düşer

Çanakkale 2009