Yiğit ölür şan kalır; yazdığı destan kalır
Senin yazdığın destan, kaldı; Seyit Onbaşı…
Senin gibi yiğidin vatanını kim alır?
Vatanın yüzü, senle güldü; Seyit Onbaşı…


Yeri göğü sallayan, düşman tabyalarına
Sırtındaki bombalar cevaptı alayına,
Ocean’ı yolladın denizde balayına,
Düşmanın varlığını sildi; Seyit Onbaşı..


Tertemiz emdiğin süt, alların alı kanın
Toprağını kurtardın, Türk yurdu bu vatanın,
Hali perişan olur; hele sana çatanın
Senin elin kınalı, el’di; Seyit Onbaşı…


Yazdı senin adını tarihler koca koca,
Erdi senin sayende, ülke kutlu sonuca,
Dik duruyorsa başlar, artık gerek yok taca,
Ahiret cennet mekân, oldu; Seyit Onbaşı…


Çelik kollu onbaşım, rahmetler okuyorum;
Ruhun için dualar, destanlar yakıyorum;
Başımız dimdik şimdi, böylece bakıyorum…
Dört bir yana, şan- şöhret, saldı; Seyit Onbaşı..

Gürsoy Solmaz