Aldatılmayı bekleyen hayallere inat
Hayaller kuruyorduk sevdiğimize dair
Sonra hayal kırıklığı oluyorduk sevda masallarında
Biz sevdik mi başka severiz diyerek
Başkalarını seviyorduk,başkalarının olduğunu bilerek
Sonra hiç bitmese dediğimiz veresiye günahlar işleyip
Yeni günahlarla ödüyorduk…

Gecelere kilit vurduk gözlerimizi
Karanlıktı en güzel kaplayan tüm pişmanlıkları
Bu yüzden en çok siyaha tutuklu kaldık
Siyah beyaz düşler hatrına, taraftık

Ve sonra
Düşlerimizi gerçeklerle kirlettik
Yahut düşlediğimiz gibi yaşadık
Kaldırımlarda çocukluğumuzu,aynalarda gençliğimizi
Bırakarak yürüdük amansız.

Kadınları ilk filmlerde tanıdık
Belki film karesi olarak kalmalıydılar hep,aklımızda
Karşı cinsi tanıma fırsatı bulamayan
Kapalı bir toplumun kapalı yaşam tarzının açık çocuklarıydık
Boğulurcasına



Ve biline ki
‘yar’olana bir kez dokunamasakta
Geride kalanlara fazlasıyla….
İçgeçirmelerimiz hep bundandır aslında
VE bir İstanbul masalını isyanımızın öyküsü yaparak
duruşumuzu yemin kıldık yarınlara