büyütürüm acılarımı unuturum sevdiğimi,
Yüzümden bir buzul parçalanıp düşer,
Bir yarım şarkı olur buz tutmuş ellerin,
Ve...
Ben...
Yoksulluk kokulu bir veda bırakırım sana...
Beni eski adresime sorar hüzünlü bakışların,
Dönsende bulamazsın sonradan nasılsa gitsende,
Seni oturduğun semtten sakınırım,
Bundan sonra bekçi duruşlarımı ararsın.
Seni bitirdim artık kendimde beni bende arama.
Olmuyor sevdiğim olmuyor işte.
Sen bana hiç can dostum demedin ki!
Unutmadan birde yalanlarından arında gel.
Emaresi boldur ıssız sokakların,
Sol omuz başımdaki,
Kokundan yakalanırım heran sana..
Hadi sokulda geceme avuçların üşümesin,
Bilirim en çokta ellerin üşür,
Saat başlarını beş geçer yelkovanın,
Senle amansızım,senle zamansızım,
Bilirsin senle büyük susarım..
Kendime yenilirim her kavgada.
Sonra koca ağız bir çocuk olurum.
İstanbulun bütün köprülerinden sarkarım,
Kentin sokaklarına sürerim utangaç yüzümü,
Her kavgada kendime yenilirim.
O buğulu sesin kaçar içime,
Çünkü ben hep seni ağlarım,
Sen bilmezsin.
Senle amansızım,senle zamansızım...



Sevgiyle Kalın

Ceyhan Adana
15 Mart 2011