Sen! Zengin olmak için güyâ akıl yürütüp
Tüm umûdunu kumar masasına bağlayan
Ömrünü batakhâne köşesinde çürütüp
Az kazanınca gülen, çok kaybedip ağlayan

Yaşadığımız dünya kurulduğundan beri
’Çalışmazsan ekmek yok’ diyor eldeki veri

Hayatın olmuş senin piyango, toto-loto
Bir sürü kupon doldur sonra da sırt üstü yat
Son koşu çok kritik, belirleyecek foto
Unutma sana koşmaz hipodromda hiç bir at

Yaşamla savaşta ol dimdik duran bir çeri
Rızkını ayağına getirmez hiç bir peri

Sorumlulukların var ama aldırmıyorsun
Biraz vazîfe edin, biraz kendine yük et
Hiç bir şeyin ucundan tutup kaldırmıyorsun
Nereye kadar böyle sürekli tüket, tüket

Atalarını dinle, doğru çalıştır ser’i
’Üretmeyen toplumlar mutlaka kalır geri’

Avlanarak karnını doyurabilmek için
Koşturuyor her hayvan keyf çatmıyor ininde
Onlardan ibret alıp utanmıyorsun niçin?
Durmak değil, çalışmak farzdır İslâm dîninde

Değilsin yalnız kemik, biraz et, biraz deri
Boşuna üflemedi Rabbim ruh denen fer’i

Senden ekmek bekliyor evde çileli karın
Bırak peşinde koşma şans denilen bir düş’ün
Borca bir şeyler aldın bu gün doydun, ya yarın?
Kendini düşünmezsen çocuklarını düşün

Olmak istersen evin saygı duyulan er’i
Birazcık emek harca, birazcık alın teri

15 Mart 2011

.