Sen,
Bir çığlıksın,karanlık gecelerde.
Yaşamın ,yırtık bir yerinde,
İnliyor sessizlik,haykırışlarınla.
Dinmiyor hiç sızın ,
Terketmiyor ki seni korkuların...


Bir,horoz sesi,
Bir,senin acı feryadın
Sabahın alacalığında,
Al yazman,gözyaşın sildiğin
Başında.


Göçer gelirsin şehire,
Büyük büyük umutlarınla.
Ekmeğini çıkarttığın tarlan geride,
Sersefil olursun,
Üçten fazla bebelerinle.


Gün,ışıl ışıl olsa da,
Koruyamıyor seni kötülüklerden.
Bıçak sırtında geleceğinle,
Yanıyor için, geçiyor hevesin...


Varsılın,açın hallerini anlayamadığı
Şu yalan döngüde,
Çalışıyorken ekmek parasına,
Hedef olursun,Cahil Koca kurşununa,
Töre dedikleri ,
Namus adına.


Çocuktun oysa sen de,
Büyüyordun,oyun evlerinle,
Gerçek oluverecek sandığın
Masmavi düşlerinle.


Gülmelisin sen de
Ey çaresiz Kadınım !
İsterim ki,
Güller açsın bir gün ,
O sevgi dolu yüreğinde...


NUR BENLİOĞLU GÜRSEL // 08.03.2011 - İZMİR