Sevdalar var oldukça yaşanıyor gel gitler,
Bu gerçeği bilerek alıyor ruhum soluk.
Zamanın dalgasıyla yıkılıyor tüm setler,
Hicranım derelere dökülür oluk oluk.

Bazen “keşke” dediğim olmuyor değil hani,
Ama ardından aklım galebeye çalıyor.
Yaşanan bunca hüsran örselerse bu canı,
Aklımın bir köşesi yine orda kalıyor.

Silmek için yeterli bana kırk kara gece,
Tabi ki zaman zaman sendeleyip düşerim.
Gerekirse arada topu atarım taca,
Belki de Yaradanın kollarına koşarım.

Ben mi kaldım cihanda doğruluk abidesi,
Artık acımak haram, aldatmak doğru bende.
Belki zamanla tutar ilahi aşk fidesi,
Ben bayağı düşündüm, birazcık düşün sen de.

11.03.2011 Kütahya
----------------------------------------------------------------

Evet değerli şair... "Olmuyor... tutmuyor..." diye vazgeçmek insan aczinin ta kendisidir. Niçin Yaradan düşünülmezde, kolaycılığa kaçılarak hemen vazgeçilir; onun yaratıcı gücü akıl kullanılmaz, aklkın mucizevi kudreti görmezden gelinir.
Akla sığınmalı öncelikle başarabilmek için. Ama olmadı, olamıyorsa, Hikmet sahibi YARADANA sığınmak gereklidir. Ve de asla kulun çaresizliği değildir; aklıyla başa edemediği, çözemediği sorunlarrın çözümünde hikmet sahibinin yardımını dilemek.

Elbette yaşanacak gelgitler; hem sevdaların, aşkların varlığından, hem de tılsımlarla dolu yaşamın mucizevi akıp giden süreçlerinden. Böyle olmasa, "tekamül denilen" gelşmenin her çeşidi nasıl oluşacak, nasıl yaşanacaktı? Gelişmişliğin olması için, yaşanmışlıkların olmasının zorunluk olduğunu idrak edebilmelidir US' umuz. Acıyı - tatlıyı, olmuşu - olmamışı, boşuna yaratmadı Yüce yaratan. "İnsan çabalasın, araştırsın, keşfetsin ve de çareleri kendisine verdiğim büyük kudret akılla bulsun, çözemeğeceği sorunlar için sadece bana başvursun, hep onun yanında olduğumu bilsin, ama aklına da güvensin; çünkü ona cözümleyici mucizeler ekledim" Mesajlarını kutsal kitraplarında insanlığın gelişmesi ve mutluluğu için vermedimi?

Çoğu kez ayagımıza takılan taşın verdiği acıyı bile, Allah tan biliriz. Allah, Kadını da, erkeği de, onlarda oluşan aşk ve sevgi duyğularını da hepimizin mutluluğu için verdi. Kuralınca davranıldığında, bunların hiç birisi günah ve suç unsuru eğlemler değildir. Ama kuralınca. Kuralınca deyince de bunun içini insanın doldurması lazım. Doğruluktur, dürüstlüktür, adaletli olmaktır, paylaşım ehli olomaktır, vefalı, gerçekçi sevgilerde, ilişkilerde ve tüm insani faaliyet ve eylemlerde içtenlikli olmak, içgüdüsel, iki ayaklı şeytanların yönlendirmelerinden, hinoğlu hinliklerinden etkilenmemek lazımdır. İstersek aklımız bunu sağlar bize. Bunları gözetmeği, görmeği başarınca insan, neyin günah, neyin sevap olduğunu da kolayca bulurve anlar.

İnsanın yaşayıp hissettiği tüm duygular, Allah ın ihsanıdır. Bütün mesele bunları hiç kimsye, hiç bir şeye zarar vermeden, acı ve hüsran yaratmadan yaşamaktır.
Yine bu şiiriniz de çok teğerli toplumsal duygu ve mesaşları kapsamına almış ve etkilendiğim bir çalışma ürünü olmuş. Bu etkilenmedir ki, bana bunca uzun yazdırdı ve tahammül sınırlarınızı zorlattı. Lütfen hoşgörünüz. Esaenlik dileklertimle selamlıyor, tam puanlı tebrik ve taktirlerimi sunuyorum. Kemal Polat

kempol tarafından 3/12/2011 2:23:43 PM zamanında düzenlenmiştir.