Manevi duyguların azaldığı bu çağda böylesi güzel duyguları yaşatan şiirinizi kutluyor,saygı ve sevgilerimi yolluyorum.

Bu Çağlar.

Yıkıldı yesin bendi, müjdem var müminlere,
Hazan mevsimi bitti, haber sal bülbüllere,
Gönüllerden nur taştı, bakınız mescitlere,
İman nuruyla parlar, secdede eğik başlar.

Kara bağlar cahiller, irfana iltifat var.
Dünya benimdir diyen, kaçacak delik arar.
Kur-an güneşi doğdu, kaybolsun yarasalar,
Kafir inkar etsede, şahittir dağlar taşlar.

Kâinat vecde gelmiş, zikreder bir ağızdan,
Eğil de dinleyiver, sesler gelir nabızdan,
Dünyaya bahar geldi, gül kokar bağımızdan,
Çağıl çağıl çağlıyor, kurudu denen çaylar.

Çöllerde su yürürdü, beklenen günler yakın,
Bahar çiçeklerinden, taç yapıp başa takın,
Devran sana gülüyor, hep yürü durma sakın,
Hakkı görmeyen gözler, artık haline ağlar.

Bil ki senden beklenen, ahlaktır, adalettir,
Yenmen gereken düşman, gaflettir, cehalettir,
Marifet ve muhabbet, son bulmayan nimettir,
Haydi davran yiğidim, boş geçmesin bu çağlar





HARİKA BİR GÖNÜL SESİ AKMIŞ KUTLARIM KAL SEVGİLERLE...