Tutanağa geçti suçu bir bir
Ellerin, ayakların birde gözlerin


Apar topar attılar içeri
Mahkeme gününe kadar hapis
Eller, ayaklar birde gözler

Yetişemediler hayale bir türlü
Öyle hızlı koşuyordu ki zihin bulvarından
Zifiri karanlıkta kayboldu gitti

Bir adım öne çıktı yürek
Durun dedi, durun
Onu ancak ben yakalar ve ben cezasını veririm


Elsiz, ayaksız birde gözsüz suç meydanlarında görüldü hayal

Yürek seyretti sabırla sonuna dek
Yasak elmayı dişliyordu, suları akarak

Daha fazla dayanamadı yürek geçirdi kelepçeyi
’Sorgusuz sualsiz nereye’ demesine aldırmadan
Fırlattı attı içeri...

El bir şamar indirdi, ayak tekme
Göz öyle bir baktı ki hayale
Nazarı kırdı puslu camlarını

’Senin yüzünden hapsi boyladık’ derken
Hayalin zevkle dişlediği elma burnundan fışkırdı...

Yürek naçar
Ayrı aşktan, sevdadan

Şimdi yazmaz kalem, sayfalar boş
Dizeler boynunu bükmüş
Şiirler suskun
Diller zincire mahkum
Gözlere mil çekilmiş


ikiyüzellidokuzbinikiyüz tiktak bitimi
Yürek açar kilidi


Biter hayal-i ceza süresi...


Bekle dostum bekle


Döneceğim geri...



9 mart 2011/nilgünkurt