Sustur be meyhaneci, kemanın sesleriyle
Yaram kanıyor sanki merhamet yok mu sende
Hele şu neyden çıkan zulmün nefesleriyle
Bu gecede feryadım arşa çıktı sayende

Unutmaya gelmiştim, bu gece meyhaneye
Ah şu nankör şarkılar hançer vurdu bağrıma
Bir an mutluluk için muhtaçtım bahaneye
Gülüp geçtin yüzüme aldırmadan çağrıma

Boşalmadan kadehler serisini getirdin
Masa, masa koşturdun üşenmedin bir kere
Daha biri bitmeden birisini getirdin
Hesabı kim verecek düşünmedin bir kere

Ah ulan meyhaneci sormadın var mı pulun
Mezelerle doldurdun, garibin masasını
Tesellisiz yaşayan beş parasız bir kulun
Ahvalinden habersiz çiğnedin yasasını

Hicazkâr şarkıların şerefine içerken
Yaralı bir maziyi geceye gömüyordum
Ya hüzzam şarkılardan bir taksimi geçerken
Yazdığım şiirleri heceye gömüyordum

Vakit bir hayli geçmiş gece sona ererken
Hesap gelmiş masada öylece duruyordu
Meyhaneci halime, acı, acı gülerken
Hesap bey amca diye masama vuruyordu

Bırakın şu gönlümü biraz islah edeyim
Size şiir yazayım kalsın burda asılı
Ya da bırakın beni burda sabah edeyim
Dostça güldü gözleri dost kaldı velhâsılı

Sonra sözümü kesip, açtı bir ufak daha
Gidin siz arkadaşlar kapatın kapıları
Belki biz bu gece de kalacağız sabaha
Belki de yıkacağız aşk denen tabuları

Didem de unuttuğum son iki damla yaşa
Muhtaç olup, sabahın efsunkâr son halini
Görmeye çalışarak aşk budalası başa
Ağlayarak yükledim yılların vebalini

Muzaffer TEKBIYIK

DAHA ÖNCE YAYINLANAN BİR ŞİİRİMDİ BAKTIM SAYFAMA BİR KISMI SİLİNMİŞ
SESTE EKLEMEK İÇİN YENİDEN YAYINLIYORUM DOSTLARIN BİLGİSİNE