Bir nabzın atması
Veya kalbin o ritimli sesi...
Sence yaşamak için bunlar yeterli mi?

Bilemezsin tabiki !
Hiç gecelerce ağlamadın ki
Sen hiç ’’sensiz’’ kalmadın ki
Hiç yaşarken ölümü tatmadın ki.

Tek yaptığın
Sensiz bırakmak
Ve
Gecelerce ağlatmak...

En önemlisi ise;
Tam unutacakken kendini hatırlatman.
Elimde hiç birşey yok sana ait git hadi
Sadece gözyaşı senden bana kalan !

Alacak hiç birşeyin kalmadığında,
Uzaklaşıyorsun benden adım adım.
Gözlerinde kendimi bulduğumda,
Aralanıyor hemen sana tüm kapılarım.

Habersiz gidiyorsun her seferinde
Hazırlıksız yakalanıyorum gidişlerine
Kalbim mahkum olmuş sana
Razıdır çarpıtsan bile müebbete !

Gece varlığınla uyuyup,
Sabah yokluğunla uyanmak kolay değil !
Sana aşk bıraktım diyorsun giderken
Hani aşka dair yok ki ortada hiç bir delil !

Beklenmedik bir anda çıkıp geldin
Ve biliyorum
Sen yine ansızın çekip gideceksin
Kalbimi hazırlıyorum yokluğuna
Yavaş yavaş öğreniyor ne yapacağını
Sadece;
Gözyaşları içinde isteksiz bir ’’elveda’’
Ve kocaman bir çizik yaşanmışlıklara...