Bir ören yeridir, dağların başı ,
Kimler gelip geç ti, biz den gaylısı .
Bahar da canlanır, ötüşür kuşu ,
Zirve çıkar, Makmarardı yaylası .

Bazen bir sis çöker, akşamdan önce ,
Bastırır çisesi, inceden ince .
Toprağı böylece, yeşerir anca ,
Yola bakar, Makmarardı yaylası .

Şu gurbet elin de, nacar kalışım ,
Hasta eder beni, uzak oluşum .
Her geliş te artar, neşem gülüşüm ,
Sıla kokar, Makmarardı yaylası .

Tüm tanıdıkları, görürüm bur da ,
Dargın ile kırgın, barışır bir de .
Sütte bol yoğurt ta, kalınmaz dar da
Burda bekar, Makmarardı yaylası .

Nesiller arası, eksilmez sevgi ,
Küçükler öğrenir, büyüğe saygı .
Nasıl yapmayım ki, buraya övgü ,
Doping sıkar, Makmarardı yaylası .

Her yer de kelebek, kuşlar uçuyor ,
Çam, pelit, gürgeni, kucak açıyor .
Buranın havası, şifa saçıyor ,
Gölge sarkar, Makmarardı yaylası .

Gurbetci de coşar, hasretlik seli ,
Bura da öpülür, büyüğün eli .
Doğayı sevmez mi, ALLAH’’ın kulu ,
Yanlız bıkar, Makmarardı yaylası .

Kuru odun için, azcık gezilir ,
Kor közlere etler, bir bir dizilir .
Semaverler kaynar, buhar süzülür ,
Çaylar akar, Makmarardı yaylası .

Yoğrulan hamurlar, leğenden taşar ,
Sofrada açılır, börekler pişer .
Herkese dağılır, bize de düşer ,
Derdi yakar, Makmarardı yaylası .

Ahmet, çıktı yola, sana geliyor ,
İzninle iki gün, burda kalıyor .
Keyfinden nasılda, bak mest oluyor ,
Bizsis korkar, Makmarardı yaylası .

Destek’li Şair : Ahmet GÜNAY