2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1457
Okunma
Yorgun bir u dönüşünün en Azrail noktasında
haddim olmayarak,
kendi cümlelerimin
yüklemliğine soyunduğum bir sırada,
yüklenirken bileklerime
görmeyecektim seni
en az
görmediğin kadar,
senin beni.
Şimdi arkamda,
bir teneffüs sırasında unutulmuş
yarı çiğnenip
sıranın altına terk edilen hayatımdan başka
bir de pişmanlık bıraktım
günlüğümün en mahrem satırında.