Kilitlenen bakışların ses vermediği
Duvarlarla başbaşayım yeniden
Bir sarmaşık misali sarılmışken tenine
Hangi güçle söküp aldın köklerimi
Artık kuyularımda kaybolmayayım derken
Dipsizinde buldum kendimi

Dünyanın ortasında
Yalnızım bir başıma
Karanlık dünyasında
Değmeyin gözyaşıma

Yaralı bir martı konuyor balkon demirlerime
Acısı sızıyor yüreğime
Kim
Kim demiş martılar göçmez diye
Yarasıyla çekip gitti
Griye boyanmış bu cehennemde
Ben kaldım geriye

Kapım çalındı gülüm
Kimseyi göremedim
Lal olsaydı bu dilim
Gitme, kal, diyemedim

Tüm yeminlerimi bozmak üzereyim
Bir kez daha yola düşmek için
Topluyorum
senin denizine serptiğim ağlarımı

Ey cehennem ateşiyle yanan kalbim
Ey kararan gökyüzüm
Hangi bulutu sıksam söner bu yangın?

Ah!
Eksik kaldı rüyalarım
Eksik kaldı dualarım
Hadi benim ezberim iyi değildi de
Yaşlı annemin duaları da mı eksikti be!

Bir çocuk yüreğim var
Bilyelerim kayboldu
Senden sonra boran kar
Sardunyalarım soldu

Bir gül özlemi infilak eder içimde
Bir gün doğmaz mı karanlık gecemde
Parçalanmaya alışkındım da
Bu kadar mı dağılacaktım be!

Kör oldum kör
Nasıl bir ayrılık bıraktın bana

Bir şartla sıyrılırım şimdi
Yeniden zuhur eden ölüm aşkımdan
Söz veriyorum sana
Yeter ki sen sadece
İyiyim de bana…