hayat
en çok bana benziyor

yoksul damların,
fukara gözyaşları damlıyor çocuksu şalvarına

evcil hayvanların
ısırgan yaraları var teninde

buğulu, karlı sepkin bir hava
kırılgan ,asi göz bebeklerinde

hayat
en çok bana benziyor

heybesinde
iyimser tebessümler taşıyor
kırsal çocuklara
güneşli günler muştusu
ışıklı yarınlar vaad eden

saklısında pankartlar açıyor zamana
illegal sokak gösterilerinde

hayat
en çok bana benziyor

öksüz bir kızın
zerdali gözlerine düşüyor
yangın yeri yüreğinde
avuçlanmış göz yaşı
alevlenen sıcakta ilikleri üşüyor

miladıdır aşkın

tarih hayat a ilk notunu düşüyor


hayat
en çok bana benziyor

mermisiz silahlar nöbetinde
vurulmuş bir eylül gecesinde
özgürlük bir kafes kuşu
dişlerken parmaklıkları

iklim
onursuz işkenceler tanıklığında

hayat
en çok bana benziyor

yağmalanmış bir türkü notasında
aşklar haraç mezat
kuruş kırk para nereye gitsen

ayva ayı ya koşuyor
onursuzca gün ortasında

hayat
en çok bana benziyor

yakılan mektuplar
yırtılan şliirler

tohumlanmış rahimlerde
boy vermiş fidanlara yaslanarak
duygusal ,zorunlu direnmeler

hayat
en cok bana benziyor

ben ötesindeyim hayatın
bir başka evresinde

günahın kadar yanılıyor cehennemimde
yada
sevapların kadar yaşarsın cenettimde

ben
en çok hayata benziyorum yinede