Giydirmişler beyaz gömleği toprak üstüne
Hiç Sabahlar olmasa görmemek için önümde
Giydirmişler beyaz gömleği bedenime
Hiç unutulurmu rab, temiz bir bedenle huzura

Yerden uzak uçsanda ineceğin yer toprak hep,
Suyumuz çıkıyor derin ilikler içinden
Çekilmiş canda kalırmı sandın suyun hep,
Gene seni düşündüm sevgili ölüm ,

Baktım bir gün Albüm lere hep genç
Yakınımdan geçti ey sevgili ölüm
Bir gün kasım Ayında Babam gülüm,
Bir yıl sonra Aralık Ayında anam çiçeğim,

Yine unuttunmu sandın ey sevgili ölüm,
Bir gün kış ayında Kızım aldın elimden
Çiğdem di kar delendi çıkmadan toprak
Yine hatırlattı bana seni sevgili Ölüm…

Kışı neden vermiş Allahım insanlara
Baharı göstemiş canlansın tabiat gibi diye
Sonra Evlendirmiş Enbiya gibi ümmetleri
Meyvelen sin Ağaçlar,Çiçek ler gibi diye

Yaz vermiş olgunlaşsın tabiat diye
Hatırlasın sevgili Ölümü gör diye
Hiç unuturmu sevgili ölümü bil diye
Son bahar yaprakları gibi dökülüp ölsün diye

Gördük Allahım İkrar eyleriz Allahım
Unutmadık unutmayacağız Ölümü ve senin huzuru
Giydirsinler bizlere beyaz giysiyi geleceğiz huzura
NE olur… Kabül eyle bizi sevdiğin kul gibi yanına;.
AHMET YAVUZ
KEFEN VE KABİR
1102/03/02.23-45