Gözü akmış bir genç daha
Nasılda boğulmaya elverişli
En layık ormanlarda ağaçsız
Ve kin kusan kendisi

Yazık olanı seçecek dediler
Ve yalnızlığa ittiler köşe bucak
Sonra neyin var deyip usulca güldüler
Bir gencin daha gözü akmış
Saf ve temiz kirlenmemek üzere
Yerlerinde bir saz, tellerini kestiler genç için

Neler bilinir doğrular söylenmezse
Neler duyulur halklar içi dedikodu
Bir yalnız da olmayan gözünü tutmuş
Ve zehir yeşili olan yerine bir boşluk
Gelip oturmuş

Kızmayın en muhabbetler kırık
Ve gözümüzle seçtiğimiz insanlar
Kalplerinde intihar çivileri

Şimdi boğulmaya çalıştığı duygular köklüyken
Yalnızlığa hüküm giyerek sevdiği şiirler
En baba dost sayılmış

Gözü akmış bir genç ve içlendiği bilinmez
Sadece görünürde mutludur açıktır havası
Kahkahası bol

‘’Şimdi nelere inanmalı söylenmeyenler varken ?’’