Hangi renkleri sürsem tualimle, fırçama
Bende olan tüm renkler suretini çiziyor
Adını mıhlamışım dilimin lugatına
Bende yirmidokuz harf hep ismini yazıyor.

Al dudaktan içmiştim cennetin kevserini,
Yüreğim sana coştu, kalp çizdi eserini.
Yalnızca ben bilirim bu bende değerini
Senle gönül süzgeci tüm kederi süzüyor.

Dört yanım deniz senle;doğa,mevsim sen kokar
Başka bir güzel görmez,şu gönlüm sana akar
Yüreğim yalnız sensiz hasret kalmaktan korkar
Hisler tercüman olmuş ayrılığı seziyor.

Güzellikler tarihi senle yazılmış bende
İsminin herbir harfi, kalbe kazılmış bende
Mutluluklar diyarı senle gezilmiş bende
Hasret koyup deneme,bu dert beni üzüyor.

Cennetten kokun varken, dokunulası tende
Ezelin ve ebedin bende kazılmış bende
Sensiz kalmak ölümmüş derin sızınmış bende
Yokluğun öyle acı yüreğimi eziyor.

Günlerdir bir haber yok, bir sesin yok yakında
Niçin cevap vermezsin ne takıldı aklında?
Kalbim takdir almışken, bu sevda okulunda
Bedeli bu mu sence, gözümden yaş sızıyor.

Her mevsim bende yeşil; gözlerindir baharım
Sevdalım seni seçtim,içimde yanar harım
Gün gelir ılgıt ılgıt hasret tüter dağlarım
Vuslatıma engelli yollar beni üzüyor.

Önemsiz sensiz herşey küçüldükçe küçülür
Senle varsa yaşamak, üstün değer biçilir
O sıcak kollarında ancak sırat geçilir
İşte ondan özlemim vuslat vuslat geziyor.

ADALET MOKOÇ