Nostalji yapıyor ruhum, çok uzaklarda,
Bir köprüden geçiyorum, ayakları olmayan,
Uzun mu çok uzun, uçsuz bucaklarda,
Alır götürür beni, zaman tüneli.

Akıyor zaman derinlere, bir şövalye gibiyim,
Düştüm Fethi’n ortasına, sanki Fatih’in Fedaisiyim,
Reenkarnasyon değil bu, zamanın bir zerresiyim.
Alır götürür beni, zaman tüneli.

Katip Çelebi’nin, Nedim’in önüne diz çöktüm,
İlim pınarlarından içmek adına, dil döktüm,
Aşk sahillerinde yürürüm diye, can söktüm.
Alır götürür beni, zaman tüneli.

Rüzgar mı fırlatıp atan beni, zaman tüneline,
Çekip gitmiş ruhum, benden habersiz ötelere,
Okyanuslar aşmış, zaferler kazanmış kötülere.
Alır götürür beni, zaman tüneli.

Uslanmayan ruhum, Kartaca’da dolaşmış,
Dağları, denizleri aşıp, Afrika’ya ulaşmış,
Bir hiç uğruna, ne belalara bulaşmış.
Alır götürür beni, zaman tüneli.

İskender’in ordusumuydu o, Hindistan’a giden,
Yoksa Yavuz’un askeri mi, Sina’da hızır gibi biten,
Ruhummuydu, elinde ki bayrakla vatan ocağında tüten.
Alır götürür beni zaman tüneli.

Dolaş ruhum, bunca zaman sana yetmez,
Tarih yazmadıkça, bu aşk baştan gitmez,
Kalemler yazdıkça seni, boş sayfalar bitmez.
Alır götürür beni zaman tüneli.

Sür atını, yıldızların tayin ettiği yönlere,
Çiçeklerle gidilmez, kazanılan zaferlere,
Bir ruh ölür, bir ruh dirilir azimli sinelere.
Alır götürür beni zaman tüneli.

Son noktasındayım artık, dönüş yolunda,
Eşlik ediyor melekler, sağımda ve solumda,
Uyanıyor ruhum, gecenin en sonunda,
Alır getirir beni, zaman tüneli.