18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2761
Okunma

(Göçen ve kalan tüm şairlere...)
ruh teninde boğulurken
yaşamı kanıksayıp
aşkı rivayet ederiz
acıya riayetle
öteleyen kalbimiz
yoksunlukla inkılab eder
sığmaz alfabelere
münferid sayhamız
hasadını kaldırırken gece
söndürün güneşi
yıldızları yakın
dul kalan yüreğimiz
ölüme kiralanmış
müstakim sebillere vardık
maviye kan sıçratmadan
kuytularda anılır ismimiz
ölü şairler kitaplığımda
ruhlarını unutmuş
su gibi kırılgan
buz tutmazken zaman
ekseninde dönen intıka
acıyan yanımızdan akan cerahat
sözcüklerden geçen huzme
tadının kıvamındayken yalnızlık
anarız acıyı ve ölümü
şair sır saklayandır kendisine
MUSA BİLİK
Şubat-Ağustos 2007