SENSİZ YİNE MAHZUN

Yine bu akşam sensiz,ve ıssız,

Tiktak atıyor yüreğim,

Sabahın ilk ışıkları dolarken pencereme,

Zevk vermiyor yaşamak biliyormusun.

Sensiz bitgin ve hüzülüyüm,

Yüksek bir dağevinde tepenin zirvesinde,

Ayaz gece ve soğuk iliklerimi donduruyor,

Dışardan birkaç odun alamaya çıkınca gördüm,

Açıyor karların arasından,narin kardelen çiçekleri,

Birkaç odun attım şömineye,mindere uzandım,

Kedi bile uyuşuk uyukluyor,

Kalp atışlarımı duyuyorum,sessizlikten,

Biliyormusun yalnızlık çekilmiyor,

Ne arayan var ne soran nerdesin diye,

Bir odun daha atıyorum,Ocağa ateşi seyrediyorum,

Bir yandanda dalıyorum,akıp giden zamanı düşünüyorum.

Ahh bee diyorum,Saçlarımda aklar çoğalmış,

Amaaan hiç umurumda değil.

Sensiz giden yıllara acıyorum,

Heryer dar geliyor biliyormusun,

Hiçbir yere sığamıyorum,dar geliyor,

Kaderde yalnızlık ta varmış,

Diye düşünüyorum ama katlanamıyorum,

Bazen kabulleniyorum sende hissediyormusun,

Yalnızlığı sessizliği,

Bahçede ağaçlar bile biliyor yokluğunu,

Budayan olmadı ya,

Ihlamur ağacının altındaki oturduğun,

Masan ve sandalyen,porselen demlik,

Hatta elinden düşmeyen, ayaklı fincanın bile mahzun.

Rafta öylece bekliyor seni,

Çayın bile eski tadı yok şimdi,

Kırk yıl hatırı unuttu kahve,

Elinle diktiğin o gül fidanı,

Kocaman oldu her sabah açınca ,

Kapıya doğru büküyor boynunu,

Okşayıp koklamanı bekliyor gibi,

Yedi veren gülleri biraz kırgın gibi açmıyorlar,

Eskisi gibi tomurcukları bile yok,

Anlıyacağın herşey senin yokluğunu biliyor.

İçimize sinmiyor mahzun yetim bıraktın.

Sensiz Ocakbaşının bile keyfi yok,

Eski günler geçiyor gözümün önünden,

Esnemeye başlıyorum sana ve yıllara,THE END

Sevgilim kedi çoktan uyumuş bile.

N.SEVDA CİNT