1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1390
Okunma
bir şiir geçiyor aklımdan,
susuyor tüm şarkılar...
evvel zaman h/içinde kaybolmuş gibiyim
ne kahraman olabiliyorum
ne de şeytana satabiliyorum ruhumu
es veriyor aklım / yitiyorum
sesime takılıyor gökkuşağı
anka sürüleri göç ediyor geçmişe
içimde bir mevsim yaşlanıyor
soluyor nar çiçekler / bitiyorum
sevdiklerimi düşünüyorum
ve sevenlerimi
içimde bir şehir üşüyor sonra
yıkılsın diyorum dünya / küsüyorum
bir adam görüyorum, nihayet!
gözlerine dokunup
kokluyorum denizi ellerinde
emanet ediyorum yüreğimi / seviyorum
ömür örselenirken
ve eksilirken her gün çoğalarak
ironik bir kavgada
kendimle barışıp / gülümsüyorum
Gülay Bulut Bildirici
27şubat2011
Cevap Yaz