Aydın; amuda kalkmış beyni yerde sürünür
Koşmaya çalışıyor ama sıfır noktada
Fakat farkında değil böyle nasıl düşünür
Doğruyu bulmak muhal bu acayip rotada
İspata gerek var mı? İşte her şey ortada…


Güya prof sahnede milletinden bihaber
Ona tepeden bakıp dalgasını geçiyor
Tevazu hak getire, enesiyle beraber
Bahçesini görmüyor yaban gülü seçiyor
Sulamak şöyle dursun bostanını biçiyor…


Tarihle bağı kesik af-ola hadım gibi
Hangi kovuktan çıkmış orası belli değil
İşte yazın şuraya diyorum adım gibi
Evveli zaten meçhul, sonrası belli değil
Yaşıyor Türk yurdunda sofrası belli değil…


Geçmişini bilmeyen bugününü anlamaz
Çok büyük laflar eder komik duruma düşer
Cenazesini görmez, düğününü anlamaz
Başka törede gezer başka foruma düşer
Maaş buradan alır başka kuruma düşer…


İfrat tefrit her şeyi ya çok veya hiç bilmez
Muhakemesi bitmiş, sadece unvanı var
Veyahut hep sırıtır ya unutur hiç gülmez
Bütün kapılar açık hâlbuki imkânı var
Anlaşılması garip belli ki buhranı var…


Hem halkından ve hem de, Hak’tan kopuk aydınlar
Kendi ışıkları yok, nasıl ışık olurlar?
Güya terzi geçinir, yen’i sökük aydınlar
Eğri büğrü şimşirken nasıl kaşık olurlar?
Muhabbetten mahrumken nasıl âşık olurlar?



Salih Yıldız…26.02.2011






.