1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
998
Okunma
19981-1982 yıllarında Gölcük/Gonca’da tutukluluğu paylaştığım dostlarım neye “Kuşkanadı” dediğimizi hatırlayacaklar elbette. Kuşkanadı hasretimizin, umudumuzun, bizi dışarıya bağlayan her şeyin adıydı. Bu şiir o yıllarda tuttuğum küçük bir şiir defterinden çıkınca büyük bir sürpriz oldu benim için. Bir dostu yeniden bulmuş gibi oldum.
Kızışıyor kör kapılar gerisinde
Sönmek için yola çıkmış kireç dağları
Dolaşıyor uyuşuk uyuşuk ılık sarı sularında
Can sıkıcı bir akvaryumun düşünce balıkları
Bilgi taşı
Bilinç taşı
Çırpındıkça kuşkanadı
Sincap hala ürkek
Cömert ve dingin meşe ağacında
Daldan dala atlıyor her rüzgâr vurduğunda
Boyatmış arsızca yalnızlık toprağında
Kuşkunun ayrık otları
İnanç taşı
Güven taşı
Çırpındıkça kuşkanadı
Yarış atı bulmalı güçlü kaslarında
İpi göğüsleyecek son bir çaba
Ayağa kalkmalı ceylan
Kuşa kurda yem olmadan
Kararlılık
Direnç taşı
Çırpındıkça kuşkanadı
Ele ele vermiş baskı aşağılama
Kör olası sağır duvar
Soldurmaya ahdetmişler
Yürek çiçeklerini
Moral taşı
Yaşam taşı
Çırpındıkça kuşkanadı
(Gonca, 1983)
5.0
100% (1)
Cevap Yaz