35
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2115
Okunma
Kahve demini ala dursun
Tortulaşmış bakışlarımda, sen varsın
Yâr’im ! Ne günlere geldik
Sen aynı kaldın
Aynı dal budak
Aynı sinsi gülüş
Aynı bakış
Aynı...
Hiç değişmedin, yâr’im !
Beceremedin kırk telde oynamayı
Masumiyetin sarıp sarmaladıkca, yüreğimi
Hep bize yandım
Bize...
Kararsız kaldım,
Sensizliğin pençesinde, yalpaladı umutlarım
Döndüm yüzümü satırlara
Mısralara küstüm
Çakıldı duvarlara çivi bakışlarım
Bir adım ilerlemezken, zaman
Bin asır geçti yâr’im !
Dondu hayalin
Hep aynı boz bulanık
Değişmeyen tavrın
Birde, ben
Yalnız kaldım
Sana diyemedim
Yâr’im
5.0
100% (24)