4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1226
Okunma

NOT:Bu şiir o dönemdeki karanlık kurşunlara hedef olan bu ülkenin masum evlatların acısını yüreğinde duyan bir babanın haykırışlarıyla dile getirilerek yazıldı...Rabbim bu acıları hiçbir anne,Baba çocuk, eş,kardeş vs,kimseye yaşatmasın aydınlık günlere bu Ülkenin civanlarını bir an önce çıkarsın....
Uzunca bir zaman,
Yavrucak yok aramızda
Issızca bir dağ yamacında
Saçları alnından dökülürken
Vurdular hainler onu arkadan...
Elleri boş değildi,
Umutları yeni filizlenmişti
Fikirleri kılıç keskinliğinde
Anlaşmak için tırmanıyordu
Çukurca derelerden yamaçlara
Aldılar Onu da çaktırmadan;
Uyan yavrucak uyan!
Senin destanını yazmayacağım
Sevgini kalbimde taşıyacağım
Ellerimle emekleyeceğim yolunu,
Adını mermilerime kaydedeceğim
Silahın artık uyumayacak
Ardından ağlayanların olmayacak,
Dereler kanını dört bir yana taşıyacak,
Rüzgar sıcak nefesini çokça dağıtacak
Bülbüller kalan türkünü çağıracak
Anan saçıyla bağlamanın telini yapacak
Güzel kızlar yayladaki pınara uğramayacak,
Pınarın kaynağı senin destanını haykıracak!...
Adlarını anmayacağım haremilerin
Vurguncu talancı hilebazların,
Yoruldukça dizlerime dayanarak direneceğim
Kavuşuncaya dek sana,koşacağım
Gözün arkanda kalmasın oğlum,
Baban kaldı geride göz yaşları çokça
Göğsünü siper yaparak bekliyor mezarın başında...
Yıl:24.04.1994
Saat:24.10 gece
Yer:Elazığ
EROL KEKEÇ
5.0
100% (1)