Hep bir umuda yelkenaçmakla geçti ömrüm
Kaybolup sararan hayallerim gibi
Arkadaştılar yanlızlıklar bana
Odamın perdeleri sigara isi renginde
Güneşin ışıkları karanlık yapardı gündüzleri
Şöminemde çayım kaynardı kül içinde
Üşümüşlüğümü içerdim sessizliğimde
Cenneti düşlerdim bazen

Yağmurla gelen toprak kokusunda
İklimlerin değiştiğini anlardım
Şafak vuruncageceye bir tokat
Ozaman bilirdimki yeni bir gün doğacak

Hep intikamcıydı gecelerim
Erken çökerdi gündüzlerin ensesine
Poyraz sert vururdu bacama
Dualar okunurdu soframda
tahta kaşıklar şıpırtılı ağızlarda

Nasırlı ökçelerimin toprağa direnişiydi
Benim için yaşamak
Sarılmış tütünün dumanında
Az zehirlemedim kendimi
Ayrılık vakti geldiğinde
Son nasihatları verirdim kendime
Kanlı bir solukla
Yumardım gözlerimi uykulara
Yıkılmaya yüz tutmuş avcı külübemde,,,,Y.S,,,,,,,,,,,,4.4.1998