BİLSEN ,BEKLETMEZDİN "MAVİ" Nİ....

benim adım yalnızlık....
hasretin vurur beni dört bir yanımdan
zamansızım...
korkağım...
ölüm gibi sustukça susuyorum..
lâciverde kesmiş donuk bakışlarım
intihar yüklü gözlerle bakıyor güvercinlerim saçaklarımdan
yüreğimdeki son yaprakta üşüyor...
çeker giderim gecenin bir yarısında
“gitme..!” desen ne olur..?
hadi,.
tut beni "Sen" yanımdan
boşluktayım…
geceye yazıyorum sevdamı siyah siyah,
kimse okumasın Senden başkası diye...
ayrı ayrı hayatların soğuğunda üşüyorum
firar eden kelimelerimin çokluğunda kovalıyorum kendimi
ve
geç kalışlarıma birikiyorum..
avucumda kokundan hayâli bir kaç papatya…
sessiz hüzünlere sığdırdım direnen gözlerimi
küf kokan yalnızlığıma yağmurda değmiyor artık..
sana uzattım bak avucumu,orada birkaç çiçek ,
birkaç böcek ve bir sevda artığı..
benim adım mavi yalnızlık
ve bekliyorum hüzün yüklü tebessümlerimle
ama gene yoksun..!
sen hiç bekleyen olmamışsın....belli..
bilsen ....bilsen bekletmezdin "mavi"ni
şimdi,
gül kokan bir kalbin kırılan mavisiyim...
şimdi,
gül kokan bir "mavi"yim