Konunun ne önemi var seni anlatmaya çalışırken
Yüzündeki hiç bitmeyen gizeminde kendini yitirmek
Böylesi güzel ve eğlenceliyken

Uzun yola çıkmanın hevesi sararken yanımda beliren
Şaşkın bekleyiş
Ki içinde seni barındıran bir İstanbul kokusu
Ha biraz önce biraz sonra sorulacak ya yalnızlık
Düşünsem yeterli olur mu
Bir kadahe bıraktığın dudak izinde.

Telaşlı telaşlı koşuşturma halinde sohbetin en hararetli anında
çekip gitmen, geri gelmen sonra
kızmalarındaki gerginlik sonrası büyük fırtınaların ardından açan güneş misali
içini ısıtan, yakan zaman zaman

siyahın kötü ünvanına son veren saçlarının döküldüğü omuzlarında
ömür bitirmeyi isteyecek onlarcasının hayali olma durumu
kıvamına şarap mı döküldü söyle
her geçen gün daha mı güzelleşir insan

sen tatil şehrimi kendine mesken eden güzel
bu gitmelerin dönüşünde olasın diye heves etmeyi bana zorunlu kılan gözlerini
adım atışlarında çıkardığın sesleri
bir ben bilmem ama
bir beni etkiler böylesi.

Sen yokluğunu en çok özleyeceğim şehrimin kadını
Olurda bir gün
Bir aralıkta gelirsem aklına
Yüzüne deyecek meltemde veya tenine dokunacak yağmur tanesinde
Veya alakasız olduğuna inandığın herhangi bir kahkahanda beni hatırla
Çünkü bedenimin nefes almaması değil
Hatırından silinmem benim ölümüm…