0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
936
Okunma
Bugün sokağa çıktım;
peşi sıra gelen kaldırımlar boyunca yürüdüm.
Gölgem yakındı bana,
kimsenin olamadığı kadar yakın...
Feryat figan ağlayan insanlara rastladım.
Onların ardında bir tabut.
İçinde daha dün yaşayan bir adam.
Ölüm yakındı bana,
gölgem kadar yakın...
Bugün anladım.
Yoruldum,
bir çocuğun korku dolu gözlerinde soluklandım.
Evet, belki mizacım sertti
ama o sadece bir maskeydi.
Bunu çocuğa nasıl anlatırım.
Bir sigara yaktım sonra,
dumanıyla çağırdım kederlerimi.
Biraz dertleştik kendimle,
birbirimizi anlayabilmek için
yıktık bütün duvarları.
Bugün anladım.
Bedenimin izdüşümü,
gölgem;
bir ceset torbası.
Bende torbasını yanında taşıyan bir ceset.
