Çağrı I

Sabah olmazsa eğer, akşam olsun,
‘Hasret’leri orada bırak da gel.
Eller ayrıldığı yerde buluşsun,
‘Küsme’leri orada bırak da gel.

Çok pişmanım itiraf ediyorum,
Bir bilsen şu an neler çekiyorum,
Olmuyor ki sensiz yapamıyorum,
‘Kızma’ları orada bırak da gel.

Boş ver kimin olursa olsun dünya,
Tatmin etmiyor ne hayal ne rüya,
“Şimdi gelecek” diyor gönül bu ya,
‘Yarın’ları orada bırak da gel.

Hala sende bedenimin yarısı,
Candan bezdirdi bu yürek acısı,
İster Cuma istersen cumartesi,
‘Pazar’ları orada bırak da gel.



Çağrı II

Yürümeyi bırak kanatlanıp uç,
Yeter artık gelsin mutlu bir sonuç,
Olur ya, belki bendedir asıl suç,
“Haklısın”ları orda bırak da gel.

Sensiz ufkum sabah akşam karanlık,
Yazılmış başa çok zor bu ayrılık,
İşte şu gökyüzü her şeye tanık,
“Suçlusun”ları orda bırak da gel.

Suçluysam ben cezamı çoktan çektim,
Çarptım, böldüm, günü aya ekledim,
Tamam, sana gelmeyi erteledim,
“Ben de”leri orada bırak da gel.

Kaç gece sabaha kadar düşündüm,
Derler ya, bir değil bin defa öldüm,
İşte karşında bu kadar küçüldüm,
“Daha az”ları orda bırak da gel.

Bilmem hiç mi sızlamaz vicdanın,
Yıllardır özlediğim güzel kadın,
Sonunda ayağına kapandırdın,
“Olmaz”ları orada bırak da gel.

Affetmeye belirli bir tarih ver,
Susma! Suskunluğun ölümden beter,
Yeter artık yeter, bu kadar yeter!
“Daha dur”ları orda bırak da gel.



Çağrı III

Daha ne yapayım ben, ne edeyim,
Ayaklar altına düşüp ezildim,
Ne olur bırak inadı sevgilim,
“Düşünmem lazım”ları bırak da gel.

Haydi söyle, dağ mı del diyorsun,
Açık açık söyle ne istiyorsun?
Ne oldu neden böyle birden sustun?
“Tekrar yaparsan..”ları bırak da gel.

Düşünme çok değiştim sen gideli,
Çoktan akıllandı artık o deli.
Tereddüt etme haydi ver elini,
‘Gülmeleri’ orada bırak da gel.

Ağlayacağım birazdan bana bak,
Kelimeler yetmiyor zor anlatmak,
Haydi güzelim vur kapıyı tak tak..
“Evde yok”ları orda bırak da gel.

Haftalardır korku dolu geceler,
Ne kadar uzak güneşli seherler,
Onlara neymiş ki, ne diyecekler!
“Gören olursa”ları bırak da gel.

Evim aynı ev, şehir aynı şehir,
Caddeden sapıver ilk sokağa gir.
Sağ tarafında, numara yirmi bir
“Seviyorum”ları dile al da gel

Bina mavi; biraz yeşile kaçık,
Zile basmadan üçüncü kata çık.
Daire on bir kapı zaten açık,
“Ah canım”ları yanına al da gel..

MEHMET PEKTAŞ