Günlüm kimsesiz ama çığlık çığlığa bağıran bir susukunluk
gözlerinin ışığına muhtaç kalan bir gönül
ucsuz bucaksız bir gönül sessiz sedasız br gönül
dudaklarımda hiç bitmyen sensiz türkün
yüreğimden hiç azalmayan cehennem alevinden daha sıcak bir sevdan var
bazen ayrılmayı düşünmek bile seni sevmekten daha zor
o yüzden seni sevmenin ne kadar kıyametli ve ne kadar çıkarsız bir yol olduğunu öğrendim
bazen çekip gitmek en doğru yol olduğunu sanarız
bazen de giderken unutmaktan çok korkarız
ozaman ne unutmayı göze alır ne de gitmeyi isteriz
gözlerin gözlerime değince ne kendime gelebiliyorum
ne de senden vazgecebiliyorum
elimi tuttuğun ilk günü hatırlıyomusun kendime gelememiştim
ne kadar heycanlıydım evet ilk defa senin elini tutuyorum
ilk defa seninleyken evet işte ben buyum dedim
çünkü sen cok dan daha güzelsin çünkü sen benim beyaz gülümsün
nerelere kadar gelmiştik oysaki kimsesiz boş bir romandan
kendi hikayemizi yazıyoruk sadece sen ve ben olacaktı romanın adı
evet sadece sen ve ben sadece sen ve ben....