Vurulmuş göğsünden bizim askerler
Gün kızılelma gibi kokmanın günü…
Dillerde BİSMİLLAH, eller tetikte,
Şimdi bu dağları yıkmanın günü…

Yüzleri bembeyaz, sineleri kan,
Gönülde kopuyor, büyük bir tufan,
Emrine can feda; ama başbakan,
Allahü Ekber deyip şaha kalkmanın günü…

Sabretti, kavruldu, yandı bu yürek…
Alıp sancağı kaldırmak gerek.
Aslanı çakala boğdurmuş felek,
Çakalı aslandan ayırmak günü…

Köşkte oturdunuz kaç yıl,ay kaç saat,
Vatanı emanet bırakmış o koca Ecdat,
Benim asker mücahidim,ederken imdat,
Namerdin üstüne gitmenin günü…

Laz,kürdü,türkü ve çerkez yok hepimiz gardaş
Çanakkale’de verdik hepimiz hep birlikte bir savaş
Şimdi yuvarlak masaya oturmak değildir amaç
Dünyayı başlarına yıkmanın günü

Gösterek onlara ımralı da havlamak neymiş,
Bizim yiğitleri mahsen de tutmak ta neymiş,
El evinde ,korkak gibi köşkte yatmak ta neymiş,
Pireyi yorgana,hat da dağları yakmanın günü…

Vatan hepimizin VATAN,Gidenler ölsün.
Yol verde bizlere meydan mücahit görsün,
99 adi ile, ALLAH(c.c) canımızı alsın götürsün,
Dönüp azrail gibi bakmanın günü…

Delibaş turan, takvime atmış bir çizik,
Koca tarih esir kalmış ,yazık mı yazık,
Cehennemi, elde eyledip kazık,
Deyyusu dar ağacına asmanın günü…