Eğer sorsaydın bana; şimdi cevapsız kalmazdım söylerdim sana neler olduğunu...
kalmazdı hiç bir soru geride.. özneside yüklemide belli olurdu.
Şimdi neresinden başlayayımda anlatayım.
Hangi cümlemi bitireyimde nokta koyayım.
Susmak zor biliyorum..
insanın diline miller çekip kızgın demirlere atıyor.
ve sustugun konuşmadın her dakka her saat canın yanıyor....
ama nasıl can yanması insanın tenini koparırcasına.
Peki konuşsam hangi cümlemi bitirebilirim....
Ve ne kadar yazarsam yazayım satır satır sana kaçarım.
Ve her satırda soru işareti kalır.
konuşsam canım acımazmı?
konuşsam kalbim acır ve bende konuşacak kalp yok.
Şimdi sorma neler olduğunu.
Benim bir tane tam cümlem yok
hepsi yarım ve sonları hep eksik ne öznesi ne yüklemi var...
Sadece nerde olduğu belli olmayan nereye konulduğu belli olmayan noktası var.