Gönül vuslata yakın değilse hicran ağır basmışsa ömrün geçmişine kalp ağlar

Hasret damıtılmış dizelerde ne arar beyhude kendini bilmeyen mısralar ağlar



Hayatın endazesi dağılmışsa yaşam yeni cilde muhtaç bunun içindir ölmenin adı

Kendi dünyasında daim insan, olan biten vahşetse suskun biçimde kendince ağlar



Herkes işi düzeltmeye kalkışır adeta cihanın beklediği kurtarıcı kendisiymiş gibi

İnsanlar çektiği zulme karşın gözyaşın bağra akıtır bakarsınız bilmeyen ağlar



Devrana bak insanlık kan içinde aldatan ayakta durur misali kanaat yaygınlaştı

Nerede doğruluk nerede adalet nerede hak nerede hukuk bilenler daim can ağlar



Ben yaşadım birçok şeyi dile getiremem şairim herşeyi açıklamam oldukça zordur

Bakmayın sadece yazdığıma söyletene kulak vermek lazım gel gör içim kan ağlar