Ben de et ve kemikten, yaratılmış insanım
Kısacık şu ömrümü har edene kırgınım
Bin parçaya böldüler, virandır hep cihanım
Şu kısacık ömrümü har edene KIRGINIM....

Gözyaşlarım sel olup, çağladı şu ömrümde
Katreleri çiğ sandım, sevdiğim yar gülümde
Dokunduğum her gülden kanlar kaldı elimde
Şu kısacık ömrümü, har edene KIRGINIM....

Kuyruğuna basınca, uyanan o yılanlar
Bağlarıma saldırdı ,yanlarında çıyanlar
Kahrolsunlar ağlatıp, sonra da acıyanlar
Şu kısacık ömrümü,har edene KIRGINIM....

Karartarak dünyamı, zindân ettiler bana
Yusuf gibi, gözleri, giryân ettiler bana
Ardımdan çakinmeden, bühtân ettiler bana
Şu kısacık ömrümü, har edene KIRGINIM....

Söz hakkımı çaldılar, dilim olsa da lâlim
Kestin sanma yolumu ,hakdan bî-haber zâlim
Bildiklerimi söyler , elbet lisan-ı hâlim
Şu kısacık ömrümü, har edene KIRGINIM....

İnsanlık yerde şimdi, tansiyon yükseliyor
Huzur kalmadı bizde , hakkı yalan biliyor
Dostluklar heba oldu, riyakarlar meliyor
Şu kısacık ömrümü,har edene KIRGINIM....

DURAK’ımın sırtından, soyan soyana, beyim!
Riyakar insana ben, daha başka ne deyim?
Edep erkan kalmamış, dostlar ben ne edeyim?
Şu kısacık ömrümü har edene KIRGINIM....

Durak YİĞİT
GÖNÜLLERİNŞAİRİ
KOCAELİ