0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1103
Okunma
Ağacın dalları boynunu büktü ey canım gönül kenare düştü
Ruhum acılar kervanında demde kadere artık gözyaşı düştü
Hayatın her karesinde hüzün isyana kalkar benden habersiz
Diyarbekir’de bir ikindi demi defter-i kebirden ismimiz düştü
Sana sevdamın yolculuğunda selam göndermek isterdim daim
Hüznün diyarında visale erişmek çok zor bize hep sabır düştü
Zamana sorsalar beni eşgalim eşkiyaya döndürülmüş işte ayna
Beni bana sormazlar gam yükü taşır ruhum artık her maske düştü
İnsanım ey canım benim derdim bu değil insanlığa seslenişim vardır
Nerede insan varsa gönlüm oradadır önce insan önce erdem düştü
