1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1244
Okunma

Parmak ucunda soldu leylim-ley’in busesi;
O sevda kaçkınına düşman oldu gölgesi...
Sırça köşkün kandili yatsıdan önce söndü;
Gurur düşkünü dilber ar gazeline döndü...
İçine düşen çığın kor gizemiyle yandı;
Buzları çözüldükçe kül rengine boyandı...
Dibekte su dövmekten usandı da gözleri,
Ömrünün hazanında soğudu gönül teri...
Kendi eliyle çekti özgüvenini dara;
İnfazı öğrendi ya, şimdi aşkında sıra...
YUSUF BİLGE
5.0
100% (1)