Yar…
Sus konuşma,
Dur düşün ve sonra
Meramımda ki hicranı anla
Neden kalbin ihmal edilişini,
Ruhun önemsenmeyişini,
Nefesin esinleşmeyişini sorgula
An ve nasibi zaman kim içindir,
Her nefes hesabi midir,
Şeref ve itibar neden erdemdir’i yaşa
Ne vakit taklitçi olmaktan
Uzaklaşırsan aklıselimlikle dost
Olursan “ne dereleri” umursama

Vicdan
Sabide olmaz, ehliyet
Akl-ı evvellikte aşkla buluşturmaz
Firkat hasrete nail olmaz,
Sevda ruhun mecrasında manasıyla
Barışmaz, aymazlık uyuşmaz
İnsan olmak neden şandır,
En muhterem sanattır, vuslat için
Adaydır, aşkta sınavdır şaşmaz
Rahmetin lahzasında nefeslendin mi?
Ahengini hissettin mi?
Vecdine eriştin mi yolda koymaz


Sana
Ah çektiren nefsindir,
Zihni teranelerindir, aşk nefsin değildir
Kalbi olmayan her şey
Hakikatle ilintili olmayan keyfiyettir,
Nefesin hesaba ram edilmiştir
Bir düşün gidenlerden
Kaç nefes vicdanıyla bedelleşmiştir,
Maverayı kimlere emanet etmiştir
Akıl ve idrak kul olmak içindir,
Muhakeme izanın lahzasında
Dirliktir, takva şekli yet değildir

Gün içinde
En çok neyi düşünüyor
Ve ona meylediyorsan
Her anında nefesini ona hasrediyorsan,
Vicdanın nisasında
Uyanmıyorsan kimsin sorgula
Kula kul olmak,
Emeller esaretinde kaybolmak,
Nefsi telakkilerde yol almak
Ne ardır, unutma
Bir ağaç iken asanın vecdini,
Bir kamış iken neyin sedasını
Yok sayma, mal ile yayıp kalkma

Kahkaha atan
Kimi insanlara bir nazar et,
İçin için niçin ağlarlar
Yalnızlıktan çok korkarlar,
Muhabbeti hiç anlamadan lafazanlık
Yaparlar, niye ziyandadırlar
Sazendenin hıçkırışını duy,
Mızrabın iç yanıklığından işittiğin
Ahenge uy, hicranı anlatırlar
Mah gecenin karanlığında yıldız
Resmettiği aşkın mağrurluğunda
Yol alırlar ve esin sunarlar

Mustafa Cilasun