0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1252
Okunma
içimizde sonsuz bir hıçkırık.
yaşadığımızın farkındamıyız,
önümüzde yol var, uyulacak!
korkumuz, ne yol nede canımız,
umudumuz,umdugumuz içimizde aşk
kalk ve bak etrafına bak
ne seven görürsün nede sevilen.
ne üzücü deyilmi,
zaman insanları, ne korkak!
aşk var ama eskisi kadar saf değil,
bir umut belki birgün eski insanlığımızı yakalar,
korkusuzca en temiz haliyle severiz belki.
duman is bıkakmaz, cam kırılmaz,
ateş yakmaz,gül kurumaz solmaz,,
olursa....
kandan yapılan kalbimizi elimize alabilirsek !
o zaman yeniden
mutlu oluruz.
o da cennete!
görüşmek üzere, sev sevilmeyi bekleme yeterki sev!
