Ben Mahzuni ŞERİF’İ, dinler keyfim çatardım.
Allahımı düşünüp, zikrederek coşardım.
Nerde bir garip görsem, yardımına koşardım.
Bir söz verdim dönmedim, beni bu söz bitirdi.
Yamak oldum kullara, benliğimi götürdü.

Şeytan nedir? Bilmezdim, bu dilim sesler oldu.
Dinim zaten yarım da, imanda esner oldu.
Hak yoluna diktiğim, açan güllerim soldu.
Bir söz verdim dönmedim, beni bu söz bitirdi.
Yamak oldum kullara, benliğimi götürdü.

Hep kırıldım, çatladım, bükük gördü gözleri…
Sus orucuna yattım, dilim demez sözleri.
Küçük görme üstüne, yazılmış tüm tezleri.
Bir söz verdim dönmedim, beni bu söz bitirdi.
Yamak oldum kullara, benliğimi götürdü.

Diller öyle tatlı ki; koca koca balık var.
Bir çeker bir bırakır, türlü türlü kılık var.
Herkes insanoğludur, üstte aynı Halik var.
Bir söz verdim dönmedim, beni bu söz bitirdi.
Yamak oldum kullara, benliğimi götürdü.

Ahmet GANİ üzülme, gelir sözler yerine.
İman yapan ustanın, güç yetmez eserine.
En mübarek sudur bu, güven alın terine.
Söz verilir dönülmez, söz biter insan bitmez.
Yamak ol yamuk olma, benlik gendedir gitmez.