birgün gideceksin ey yagmur,
kimse kurak kalmayacak gidişinin ardından,
’bir yagmur vardı,nerede’ demeyecekler,
emin ol,seni hiiç özlemeyecekler...

oysa sen,ağlanacak bir omuzdun kimi zaman,
dosttun,arkadaştın,yar bile oldun bir zaman,
alnına yazılmışken sabrın ve sadakatin,
hiç bilmediler...düşünmediler bir an.....

bir gün gideceksin ey aşk-ı zişan,
yüreğindeki acılar,hüzünler olacak heybende,
gözlerin,ağlamak için sanki,düşen bir kaç damla da kan,
kimin umurunda ki gidişin,kapan ey arş kapan...

oysa içinde saklamıştın dileklerini,
korkuyla ümit arasındaydı sevmelerin,
hep susturdun da yağışlarını,kimselere söylemedin,
bak,sinende paslı hançer gibi şimdi aşk-ı yemin...

birgün gideceksin ey... zülf-ü perişan,
adını anmayacak can bildiklerin,
bu yüzden işte,işte bu yüzden tam,
bırak yanabildiği kadar yansın zerrelerin....

birgün gideceksin ey yagmur...birgün gideceksin...
geç kaldın diyen,dönmeni bekleyen olmayacak arkanda,
ama sen yine de karşılık beklemeden seveceksin,
boş ver...ne de olsa bu....son gidişin....

05.01.2009 e.yagmur