4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2129
Okunma
dur be kadın !
nereye gidiyorsun aklım sana secde ederken
hiçkimse için hiç kez ölmeyi romanlardan öğrendim
yokluğuna varsıl ölümler bestelerim
gidersen avucumdaki gökyüzü katilleri güneşin ırzına geçer
Ra intihar eder
sarımtrak hüzünleri katık ederim
kadınsızlığa
ekmeğe
tütüne
o zaman başlar kanlı savaşlar
yastık altında biriktirdiğim cehennemleri savururum toprağa
toprak ölü bebek kokar
ölü bebekler ki ; orgazma merdiven dayamış savaşların ganimetleri..
karanlık çağın dişlerindeki iğreti gülümsemeyle anılır adım
gider uykusundayken boğarım bir karıncayı
tüm organlarıma sindire sindire
kusursuzca ölürüm
öyle beş dakikalığına falan da değil
allahına kadar ölürüm
dur be kadın !
nereye gidiyorsun
yokluğunda kanar parmakuçlarım
okşayamazsam sözcükleri
hangi ihtiyar gülüş bağışlar beni
not = aklımdan çıkarken ağustos giy
dışarısı soğuk
Şiirin sahibi
Cevap Yaz